About Me

    Mam na imię Ewa. Moje pseudonim to Mikoto - pochodzi z języka japońskiego i oznacza "szczęście". Nie przepadam za bardzo za moim imieniem i zdecydowanie wolę jak się ktoś zwraca do mnie po ksywce. Interesuje się: modą, kosmetykami, literaturą w gatunku fantasy i kinem azjatyckim (głównie koreańskim). Lubię tańczyć oraz śpiewać (jak kto woli "wydzierać się" : p).  W wolnych chwilach czytam książki, spotykam się ze znajomymi lub oglądam filmy/anime. Przez okres około 2 lat uczyłam się języka japońskiego. Byłam niegdyś prezenterką w radiu internetowym, natomiast teraz będę prowadzić dla Was drodzy czytelnicy bloga. Mam nadzieję, że Wam się spodoba.

Kontakt do Mnie:

gg: 20575108

e-mail: misaki.mikoto@gmail.com

Gra o Ferrin

„Gra o Ferrin”

Katarzyna Michalak

Mini recenzja

Opis książki:

  „Po śmierci siostry bliźniaczki, Karolina, pełna oddania lekarka pogotowia, postanawia odejść do Ferrinu – świata równoległego, który istnieje tylko w jej wyobraźni. Rytuał przejścia otwiera przed nią drzwi do wymarzonej krainy, w której dziewczyna, zwana tu Anaelą dell’ldarei, jest Pierwszą z Przepowiedni, bohaterką Wielkiej Gry rozpoczętej przez ferrińskich bogów. Początkowo wydaje się jej wielką, niezwykłą przygodą: wspaniali mężczyźni, książęta, zaklęty Las Tysiąca, zamek jak ze snów. Gdyby jednak zaczynają ginąć najbliżsi jej przyjaciele, gdy sama doprowadza ich do śmierci, przygoda przeradza się w samobójczą misję: ocalić rozrywany przez wojnę Ferrin, podzielony na trzy części:  Świat Elfów, Darrakię, czyli Świat Duszobójców i Alderię, Krainę Czarodziejek. Anaela staje się obiektem walki między siłami dobra, które uosabia książę Reikan dell’Soll, i siłami zła w osobie znienawidzonego władcy Darrakii, Sellinarisa, pożądającego władzy apsolutnej. Dziewczyna stopniowo odkrywa przerażającą prawdę. Jej przeznaczeniem jest odnaleźć Drugiego i Trzeciego z ferrińskiej przepowiedni i za cenę życia dokonać ostatecznego wyboru. Jest też druga prawda, ukryta w jej duszy, prawda o miłości niemożliwej…”

Moja opinia:

Idąc do pobliskiej biblioteki byłam nastawiona na wypożyczenie książki o tematyce wampirów, czy demonów. Wcześniej za bardzo nie interesowała mnie tematyka elfów, lecz po poleceniu przez bibliotekarkę skusiłam się na przeczytanie właśnie tej książki. Nie żałuję, że ją przeczytałam. „Gra o Ferrin” bardzo mnie wciągnęła, właściwie przeczytanie jej zajęło mi gdzieś tak ze 3 dni(oczywiście miałam jeszcze naukę itd.), a to jak na mnie bardzo mało. Z tego co czytałam książka ma być kontynuowana, więc dla mnie to by było na plus. Z chęcią przeczytałabym także ją po raz kolejny.

Zaskoczeniem dla Mnie było to, iż autorka zdobyła dużą popularność dzięki książkom o miłości(romans), a nie w tematyce fantasy. Chcę dodać również , że według mnie to jedna z najciekawyszych książek jakich dotąd czytałam. 

Wybrany cytat z książki:

„ – Twój obrońca będzie wam towarzyszył. – Posłał Arlissowi znaczące spojrzenie.

- Panie, pozwól mi dołączyć do was! – zaoponował chłopak. – Ja chcę się bić, a nie pilnować kobiet!

Lepiej wychodzi Ci pilnowanie kobiet – rzucił złośliwie Joysell i ruszył ku przygodzie. Po paru krokach wyprostował się w siodle, głęboko wzdychając zapach świeżo skoszonych łąk. –To będzie dobry dzień – powiedział do adiutanta. – Ta krnąbrna Leddi po raz pierwszy mnie posłuchała. "

Moja ocena:

8/10

City Hunter

City Hunter 

drama Koreańska

1.       Wykonanie:

Drama powstała w dość nietypowy sposób, jak na dramę koreańską, ponieważ najpierw wyszła manga japońska autorstwa Tsukasy Hojo. Widocznie bardzo musiała się spodobać w Korei, przez co pojawiła się drama na jej podstawie o tym samym tytule, czyli „City Hunter”. Odpowiednikiem koreańskim tej nazwy to „ 시티헌터”(Siti Hyunteo), a polskim „uliczny wojownik”. Pracę nad jej wykonaniem podjęli: Jin Hyeok - Reżyseria, Hwang Eun-Kyung  i Choi Jin-Soo  – Scenariusz. Serial jest zbudowany z 20 odcinków. Mimo takiej ilości naprawdę wydaje Mi się, że jest ona wystarczająca. Filmowanie rozpoczęło się pod koniec marca 2011, a zakończyło w maju, tego samego roku (czyli kręcono 3 miesiące - tylko).

2.       Fabuła:

Pierwszy odcinek nawiązuje nam do tematyki wojennej, kiedy to Korea Północna zaatakowała Koreę Południową. Oczywiście, żeby nie było nudno trzeba by się odegrać, nieprawdaż? W tym celu zostaje utworzona tzw. „Operacja Czystki”. Zostają powołani i wysłani żołnierze do Pyongyang, aby zabić ważne osobistości w tej części kraju. Następnie z pewnych przyczyn nasz główny bohater przebywał jako dziecko w Tajlandii, ucząc się sztuk walki i posługiwania się bronią palną. Te wydarzenia są ze sobą powiązane, co ma wpływ na dalszy rozwój w fabule.

Od drugiego odcinka właściwie zaczyna się tak naprawdę akcja. Lee Yun-Seong wraca do Korei Południowej już jako dorosły mężczyzna, pragnący pewnej zemsty. Zostaje postrzegany jako taki typowy kobieciarz z dużą ilością kasy, ale jak myślicie co może się stać jeśli na jego drodze pojawi się kobieta? Czy Kim Na Na coś zmieni, czy nie ? Tego dowiecie się sami, jeśli oczywiście obejrzycie „City Hunter”’a.

3.       Muzyka:

Jeśli chodzi o muzykę naprawdę pozytywnie mnie zaskoczyła.  Piosenki są miłe dla uszu(chociaż… nie wszystkie - według mnie ;p). Do tego dobrze dopasowane do obrazu(klatki filmowej) jak i scen. O ile się nie mylę zostało wydanych tak jakby 5 części ost’ów do tej dramy.

4.       Gra aktorska/bohaterowie:

Lee Yun-Seong/Po Chai/John Lee (główny bohater) – Jest to osoba, która na co dzień wydaje się być zwykłym „spokojnym” obywatelem. Na początku jest postrzegany jako taki typowy kobieciarz(co już wcześniej wspominałam), który potajemnie wykonuje pewną pracę, pokazującą obywateli Korei Poł., że nie wszystko jest tak idealne na jakie wygląda w rzeczywistości. W jego rolę wcielił się Lee Min-Ho

.

Park Min-Young - Kim Na-Na (główna bohaterka) – pracuje jako ochroniarz, jak i dodatkowo dorabia sobie. 

Kim Sang-Ho - Bae Sik-Joong (kucharz) – Jest to chyba najśmieszniejsza postać w całej dramie. Taki ciamajda, który kiedy dostanie pieniądze wyda je od razu nie przemyślawszy tego wcześniej, do tego jeszcze wpakowuje się w kłopoty. Można powiedzieć, że to były jego słabe strony, natomiast dobrą jest to, że pomaga naszemu Lee Yun-Seong’owi. No i umie gotować.

Kim Sang-Jung - Lee Jin-Pyo („ojciec” gł. Bohatera) – Kupił sobie domek w Korei po powrocie z Tajwanu. Siedzi na pupie i wydaje rozkazy(do pewnego momentu).  Potrafi zabijać bez skrupułów. Na pierwsze oko mogłoby się wydawać, że nie ma serca. Jego takim znakiem rozpoznawczym jest chyba to, że chodzi o lasce, czy czymś co ją przypomina. xD

Lee Jun-Hyuk - Kim Young-Joo (okręgowy prokurator w Seulu) – Ma jeden cel. Chce poznać prawdę z przeszłości (co się zdarzyło) , jak i teraźniejszości. Do tego bardzo mu na tym zależy i brnie zawzięcie do tego. Z zawodu jest okręgowym prokuratorem , przez co czasami nie sprzyja ten fakt Lee Yun-Seong’owi, czy Lee Jin-Pyo’owi.

Cheon Ho-Jin - Choi Eung-Chan (Prezydent) – jest to bohater, który za często tak na prawdę nie występuje w tej dramie. Jako, że jest prezydentem przysługuje mu ochrona. Niby uczciwy człowiek, ale mimo wszystko ma coś na sumieniu i skrywa pewne tajemnice.

5.       Ciekawostki/Uwagi:

 

- opisane zdarzenia w dramie nie są na podstawie faktów , które kiedykolwiek miały miejsce.

- Oczywiście nie mogło zabraknąć w takiej dramie sceny pod prysznicem, gdzie pięknie widać seksapil naszego aktora. (Bleeee XD)

- Drama przeznaczona dla jest widzów, którzy mają 15 lat (od 15 w górę ~! )

- Drama ogólnie dostała kilka nagród w Korei.

6.       Ocena ogólna: 

  7/10